Salı, Haziran 13, 2017 By: Oku Arz

Aş kendini esma için

Ey kendini bulmak isteyen!
Papatya dağını bilir mi?Suyunu içer,havasını alır,fakat ufka gözleri güneş ile...
Olmak istiyorsan özünü kelebeğe ver ya da kuşa ya da rüzgâra ya da bal arısına...
Hiç biri gelmedi mi değmedi mi özüne....üzülme!Toprakla her dem dem olursun üzülme...bekle bulacaksın dağını...sen her doğum ile doğ yeter ki karanlığın koynunda kendini terk etme!

Ey kendini aşmak isteyen.Kendin ile uğraştıkça bu dağa ancak bir delik açarsın.Şirine yol bulursun da ufku bulamazsın.

Şirine yakın olursun da kendini bulamazsın.

Kendini bulamak kendini aşmak ile olur.Kendini aşan  dağa göğüs gerendir.Dağa göğüs geren kendini aşmadadır.Kendini kendinle aşamazsın,Kendin kendin ile çarpıştıkça zelzelen olur,bütün ağırlıklarını boşaltırsın...

Dağ neden sırtlanmadı o yükü?o ne ağır yük kendin ile yüklenmek...

Bak dayanamadın bağrında neye gebe kaldıysan dayanamadın....bütün biriktirdiklerin,sakladıkların,yaptıkların bak ağzından köpük köpük geliyor.

Bu ne zelzele!Belli çok biriktirmişsin ,ne varsa içinde patlayacaksın bu bir netice,biriktirdikçe kendi kendinle!

Şaşırırlar!Hal bu ki sen hep suskundun,vakurdun,bazen güneş vurmuş olurdu yüzüne,bazen bağrın dumanlı,bazen başın ağrırdı,bazen yıldırımlar düşerdi de tepene sen onları da yutardın,varsın gezsinler derdin evim geniş...toprağım bol...kayalarım da var hani Allah adı anılınca yerinden sarsılan...Kaynaklarım da akar susayanalara su olsun diye.Yok ben sarsılmam zannederdim,hiç yıkılmam,bölük bölük olmam...ne kadar çok biriktirmişim içimde.Of ne kadar da dayanıksızmışım dağ gibi görünsem de...

Şaşırmayın ne olur,korkmayın da sadece  bir Kaviy Allah diyin durulurum,süküt olurum yine yine sesinizi dahi size geri iade ederim.Anlatırım ne kadar biriktirdiğim varsa içimde...

Zilzal hem içinde hem yerde hem bağrında hem evinde

Ve anlatır o bir gün bütün haberleri...

Ve işte vurulur o zaman  yapılan edilen yüzüne yüzüne...

Hiç mi şahit olmadık hem yüzümüze hem özümüze söylenen ,hiç mi patlamadık itiraflar deresinde...

Vallahi sarsılmam deme!
Dağ gibi bağrın olsa  dayanamazsın....dağ dayandı mı?

Dağ söze dayandı mı?Bu yankı nedir?Ey kendi kendine söylenen!Ey vakur bakışlı!Çatlarsın sen o kadar sırrı bağrında barındıramazsın.Celal isminin huzmesi vurur da kalbine bölük bölük bölünürsün,lime lime dağılır kurda kuşa yem olursun,dayanamazsın.Musa sadece bir tecelliye dayanabildi mi?Ey derdi kendinden büyük olan can sevdalısı!Bağrını Rabbine aç,aç ki gülsün Vedud olanın şafkı yüzüne gönlüne dolsun.

Papatyalar  cılız bir tohumdan olan,o da çatladı o da açıldı Falık Olanın emri ile,dağ olmak derdine de düşmedi o Nur'u özledi....bir sıcak gülüş ile bağrından ,özünden ona yöneldi.Bak her papatya gülümser o Vedud Olanın huzmesinden bir şule....

Ölmek,kaybolmak  derdine de düşmedi o özü ile yükseldi...özünden...özden...

Allah'a yakınlığın kadar kendini aşarsın,kendini bulursun,ufka doğarsın fecrin olur.

Bir güzellikten sonra insana bir rahatlık çöker,gevşer insan ve halini bozar rüzgar hep aynı esecek zanneder,halini bozan kelimelerini bozar ,kelimeler bozulunca ağız bozulur,akıl hafızasını kaybeder.Hafıza kaybolunca ne yaptığını bilemez olur,dostu düşman düşmanı dost görür hale gelir.Feraset gider,basiret ortadan kalkar....yürüdüğü yer taş olmuş olsa anlamaz,anlayışı kalmaz.Halini bozan için dönence budur ister toplum olsun ister bir can....


Ey can özüne dön Vahiy öze çağırır...Vahiy gökte Nur yerde Nur tut onu yakmaz seni ,merdiven kur önce bir hilal bul,hilali bul karanlığı yar yar ki ümidi göresin...


İnşirahım olsun dersen tut göğünü ellerin ile tut bırakma arzularının pençesine,yarılsın göğ(s)ün,Ay'ın yarılsın,şafkın açsın,bulutların dağılsın...göğün söylesin dilsiz dudaksız elsiz ayaksız seni sana vursun.


Esma çekirdektir,ekipte sulayana filizini verince bak gör o zaman nasıl göğe yolculuk..


Tohumun yerde kalır özün ile uçarsın...


Zahir gören gönül tarlasında uçmayı göremez ki.İnsanın kanatlarını fark etmesi bütün dünyalık bağlardan kurtulup Allah'a kavuşmak ile bulduğu özgürlüktür.Sadece Allah'a kul olarak oluşan sonsuz özgürlük.


İnsan kanatsız da uçar KENDİ GÖĞÜNDE,miracıdır o hal.Tövbeye kavuşunca hilali bulur.



                                                        ikraela
                                                       @ElaIKRA




















0 yorum:

Yorum Gönder